Η χαλάρωση πυελικού εδάφους στην γυναίκα περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
- Πρόσθια και οπίσθια κυστεοκήλη
- Πρόπτωση της μήτρας
- Πρόπτωση του κολπικού κολοβώματος
- Δουγλασσιοκήλη
- Ορθοκήλη
Οι παραπάνω μορφές χαλάρωσης του πυελικού εδάφους μπορεί να υπάρχουν μεμονωμένες αλλά και σε διάφορους συνδυασμούς μεταξύ τους.
Αντιμετώπιση χαλάρωσης πυελικού εδάφους
Η αντιμετώπιση τους είναι κατεξοχήν χειρουργική αλλά ο χρόνος χειρουργείου και η χειρουργική επέμβαση εξαρτώνται από:
- Tον βαθμό της χαλάρωσης
- Aπό τη βαρύτητα των συμπτωμάτων που προκαλούν στην ασθενή. Ετσι, π.χ. βραχυπρόθεσμα η πρόπτωση της μήτρας μπορεί να αντιμετωπισθεί με την χρήση πεσσού
- Tην συνύπαρξη ακράτειας ούρων
- Tην συνύπαρξη περισσότερων από μίας μορφών χαλάρωσης του πυελικού εδάφους.π.χ. κυστεοκήλη και πρόπτωση μήτρας ή ορθοκήλη
- Την συνύπαρξη άλλων προβλημάτων υγείας που μπορεί να επηρεάσουν την ικανότητα της ασθενούς να υποβληθεί σε μια συγκεκριμένη εγχείρηση και έτσι να προτιμηθεί μια άλλη πιο κατάλληλη για την συγκεκριμένη ασθενή
Στις ασθενείς με χαλάρωση του πυελικού εδάφους είναι απαραίτητος ο ουροδυναμικός έλεγχος για τον αποκλεισμό συνύπαρξης λανθάνουσας ακράτειας ούρων από προσπάθεια. Γενικά η επίπτωση λανθάνουσας ακράτειας ούρων από προσπάθεια σε ασθενείς με πρόπτωση μήτρας συνυπάρχει στο 40-70% των ασθενών. Η αντιμετώπιση της στο ίδιο χειρουργείο η σε επόμενο χειρουργείο εξαρτάται από το εάν η ασθενής είναι διατεθειμένη να υποστεί ένα δεύτερο χειρουργείο σε περίπτωση που εμφανίσει μετεγχειρητικά ακράτεια ούρων από προσπάθεια.
Η αντιμετώπιση της εκάστοτε μορφής χαλάρωσης του πυελικού εδάφους μπορεί να γίνει και λαπαροσκοπικά προσφέροντας μειωμένο χρόνο νοσηλείας αλλά η επιλογή της μεθόδου είναι εξατομικευμένη και εξαρτάται από την διάγνωση και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε ασθενούς.