Η πρόπτωση του κολοβώματος του κόλπου μετά από υστερεκτομή έχει μια επίπτωση 1% στο 1 έτος και 5% στα 17 έτη (1).

Η αναγνώριση της πρόπτωσης του κολοβώματος του κόλπου μπορεί να είναι δύσκολη σε μια γυναίκα με σημαντική κολπική χαλάρωση και η εγχειρητική αποτυχία είναι πιθανή αν  δεν αποκατασταθεί η στήριξη στην κορυφή του κόλπου. Αυτό μπορεί να συμβάλλει και στο 29.2% ποσοστό επανεγχείρησης σε ασθενείς που υποβάλλονται σε εγχειρήσεις αποκατάστασης του πυελικού εδάφους (2).

Ανατομική του πυελικού εδάφους

Με βάση την θεωρία του DeLancey η στήριξη των δομών του πυελικού εδάφους στηρίζεται σε 3 επίπεδα (πρόπτωση μήτρας). Η κορυφή του κόλπου αφορά το επίπεδο Ι και η στήριξη γίνεται με τους ιερομητρικούς και εγκαρσίους τραχηλικούς συνδέσμους (Εικ.1).

Εικ.1


Ανεπαρκής στήριξη του κολπικού κολοβώματος μετά από υστερεκτομή, εξασθενημένοι ιστοί ή γενετικοί προδιάθεση μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη πρόπτωσης κολπικού κολοβώματος.

Σκοπός της εγχείρησης είναι

 

  • Η ανατομική αποκατάσταση και των 3 διαμερισμάτων του κόλπου
  • Η εξάλειψη των κλινικών συμπτωμάτων
  • Η βελτίωση της λειτουργίας της ουροδόχου κύστεως και του εντέρου
  • Η διατήρηση και βελτίωση της σεξουαλικής λειτουργίας όπου αυτό απαιτείται

 

Κοιλιακή ή κολπική χειρουργική αντιμετώπιση;

Οι περισσότεροι γυναικολόγοι προτιμούν την κολπική οδό αντιμετώπισης της χαλάρωσης του πυελικού εδάφους αλλά η απόφαση θα πρέπει να λάβει υπ’ ‘όψιν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ασθενούς.

  • Εάν η σεξουαλική λειτουργία είναι σημαντική η κολποιεροπηξία μπορεί να είναι η επέμβαση εκλογής
  • Το μήκος του κόλπου. Εάν η κορυφή του κόλπου φτάνει εύκολα στις ισχιακές άκανθες τότε μια κολπική επέμβαση θα ήταν επαρκής. Εάν δεν φτάνει στις ισχιακές άκανθες ή πηγαίνει αρκετά πιο πάνω τότε μια κολποιεροπηξία ή μια εγχείρηση εξάλειψης του κόλπου θα ήταν κατάλληλες.
  • Προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις.

Προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις στην κοιλιακή χώρα μπορεί να οδηγούν σε δημιουργία πολλαπλών συμφύσεων καθιστώντας μια επόμενη επέμβαση και ιδίως κολποιεροπηξία από δύσκολη έως αδύνατη. Επίσης, εάν έχει προηγηθεί κολποιεροπηξία ιδίως με την χρήση πλέγματος καθιστά μια πιθανή επανεγχείρηση στον ίδιο χώρο  δύσκολη.

  • Ελλείμματα της παρακολπικής περιτονίας

Η παρουσία ελλειμμάτων της παρακολπικής περιτονίας απαιτεί ιδιαίτερη αντιμετώπιση και η χρήση πλέγματος από την κολπική οδό θα βελτιώσει τα αποτελέσματα.

  • Παρουσία σημαντικών παθολογικών νοσημάτων

Η παρουσία σημαντικών παθολογικών νοσημάτων που επηρεάζουν την ικανότητα της ασθενούς να χειρουργηθεί θα μπορούσε να οδηγήσει στην πραγματοποίηση μιας εγχείρησης εξάλειψης π.χ Le fort εγχείρηση με χρήση τοπικής αναισθησίας.

  • Η ποιότητα των ιστών της ασθενούς

Η χρήση οιστρογόνων προεγχειρητικά μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα του κολπικού βλεννογόνου. Η παρουσία όμως σημαντικών ελλειμμάτων περιτονίας στην κορυφή του κόλπου μπορεί να χρειάζεται την χρήση πλέγματος για αντιμετώπιση.

  • Λειτουργία του εντέρου

Δυσλειτουργία του εντέρου συνήθως συνυπάρχει με χαλάρωση του πυελικού εδάφους. Έτσι, ασθενείς με σημαντική πρόπτωση ορθού θα πρέπει να υποβάλλονται ταυτόχρονα σε κολποιεροπηξία και Ripstein ορθοπηξία ή σε κάποια άλλη επέμβαση αποκατάστασης της πρόπτωσης του ορθού.

Α. Κολπικές επεμβάσεις

  1. McCall culdoplasty

Αποσκοπεί στην καθήλωση του κολπικού κολοβώματος στους ιερομητρικούς συνδέσμους και στην εξάλειψη του δουγλασίου για την πρόληψη κυστεοκήλης.

Έχει υψηλά ποσοστά αποτελεσματικότητας αλλά  υπάρχει κίνδυνος γωνίωσης των ουρητήρων και απαιτεί κυστεοσκόπηση για έλεγχο της βατότητας των ουρητήρων. Μακροχρόνια αποτελέσματα δεν υπάρχουν.

  1. High uterosacral ligament suspension.

Είναι παρόμοια επέμβαση με την McCall culdoplasty  και με αποτελεσματικότητα 80-85% αλλά έχει 11% κίνδυνο απόφραξης των ουρητήρων(Εικ.2). Απαιτεί κυστεοσκόπηση.

Μακροχρόνια αποτελέσματα δεν υπάρχουν.

Εικ. 2



  1. Καθήλωση στον λαγονοκοκκυγικό μυ.

Περιλαμβάνει την ανύψωση και καθήλωση του κόλπου στον λαγονοκοκκυγικό μυ ετερόπλευρα ή αμφοτερόπλευρα. Αυτό μπορεί να γίνει και χωρίς τομή τοποθετώντας ένα ράμμα μη απορροφήσιμο μεταξύ κολπικού βλεννογόνου και λαγονοκοκκυγικού μυός. Η εγχείρηση δεν ενδείκνυται για γυναίκες που επιθυμούν σεξουαλική επαφή.

  1. Καθήλωση στον ιεροακανθώδη σύνδεσμο

Είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη μέθοδος. Η καθήλωση μπορεί να είναι ετερόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη. Προτιμάται η αμφοτερόπλευρη καθήλωση για να μην υπάρχει απόκλιση του άξονα του κόλπου από την μέση γραμμή (Εικ.3). Τα ποσοστά επιτυχίας είναι 80-90%. Αναφέρεται η πιθανότητα έως και 20% για ανάπτυξη κυστεοκήλης μετεγχειρητικά και κυρίως αν έχει γίνει και εγχείρηση για ακράτεια ούρων.

Πιθανές επιπλοκές αν και σπάνιες είναι δυσπαρεύνια, αιμορραγία και πόνος στο γλουτό. 

Εικ.3

Β. Κοιλιακές επεμβάσεις

  1. Κολποιεροπηξία.

Είναι επέμβαση  με ποσοστό επιτυχίας   περίπου 90%. Μπορεί να γίνει με λαπαροτομία ή λαπαροσκόπηση με την ίδια αποτελεσματικότητα. Χρησιμοποιείται συνήθως πλέγμα από προλυπροπυλένιο εξαιτίας της καλύτερης ιστοσυμβατότητας, μικρότερου ποσοστού απόρριψης, μικρότερου ποσοστού φλεγμονής και καλύτερης αντοχής στην πίεση. Προσφέρει καλύτερη επαναφορά του άξονα του κόλπου και καλύτερα αποτελέσματα όσον αφορά την σεξουαλική λειτουργία (Εικ.4).

Πιθανές επιπλοκές είναι η αιμορραγία, οστεΐτιδα ως αποτέλεσμα φλεγμονής του ιερού οστού και διάβρωση από το πλέγμα σε 5-7% των ασθενών.

Εικ. 4  Κολποιεροπηξία

  1. Καθήλωση στους ιερομητρικούς συνδέσμους.

Η μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί με λαπαροσκόπηση ή  λαπαροτομία και αποσκοπεί στην καθήλωση των  ιερομητρικών συνδέσμων στο κολπικό κολόβωμα με μη απορροφήσιμο ράμμα. Υπάρχουν πολύ λίγα δεδομένα για την αποτελεσματικότητα αλλά θα πρέπει να είναι ανάλογη της κολπικής μεθόδου.

 

Γ. Επεμβάσεις εξάλειψης του κόλπου.

Η κολπόκλειση κατά LeForte είναι η πιο εύκολη και απλή μέθοδος για γυναίκες με σημαντική πρόπτωση του κόλπου και μεγάλης ηλικίας ή που δεν είναι σεξουαλικά ενεργείς. Τα ποσοστά επιτυχίας είναι 95% εάν συνδυαστεί και με μια υψηλή περινεοπλαστική.

Αναφορές

  1. Thakar R, Stanton S. Management of genital prolapse. BMJ. 2002;324:1258-1262.
  2. Olsen AL, Smith VJ, et al. Epidemiology of surgically managed pelvic organ prolapse and urinary incontinence. Obstet Gynecol. 1997;89:501-506.
  3. Neimark M, Davila GW, Kopka SL. LeForte colpocleisis: a feasible treatment option for pelvic organ prolapse in the elderly women. J Pelvic Med Surg. 2003;9:1-7.

Search

Mobile Menou

ΚΑΛΕΣΤΕ ΜΑΣ
ΚΛΕΙΣΤΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ